Gra właśnie się rozpoczęła. Jesteś podekscytowany i chcesz kibicować. Jak to robić właściwie?
Pamiętaj, że dzieci biorą do siebie komentarze rodziców i trenerów. Nawet kilka słów z linii bocznej może przesądzić o pozytywnym bądź negatywnym nastawieniu dziecka do gry a to przekłada się na wynik meczu. Dlatego tak istotnym jest aby rodzice jak i trenerzy nauczyli się dawać wsparcie i tzw. pozytywny feedback.
Nie oznacza to, że trzeba cały czas mówić: ”Dobra robota”, „Super gra”, „Brawo”, itp. Dzieci nie są głupie i nie uznają fałszu. Doskonale wiedzą kiedy coś im nie wychodzi lub mają słabszy dzień. Postarajmy się zatem o konstruktywne komentarze i pozytywną informację zwrotną bez urażania dziecka.
Postawmy się na miejscu naszych małych piłkarzy. Co chcielibyście usłyszeć będąc na ich miejscu?
Kiedy jesteś kibicem pamiętaj, że nie tylko chodzi o to co mówisz ale także jak często. Twoje dziecko nie jest jedynym, które słyszy Twój aplauz. Nadmierny entuzjazm może być powodem do wstydu.
Aby dawać pozytywne wsparcie musisz oddzielić działanie od wyniku. Piłka nożna to gra sukcesów i porażek. To od Ciebie zależy co będziesz widział: negatywy czy pozytywy.
Można wyróżnić cztery skrajne osobowości Rodzica-Kibica:
Krzykacz pieniacz
Krzykacz często obraża graczy, sędziów i innych. Zdarza się, że używa brzydkich słów.
Cichy Czarnowidz
Widzi wszystko w czarnych barwach. Wszystko idzie źle. Marudzi i zatruwa atmosferę wokół siebie. Jest raczej cichy. Łatwo go urazić.
Radosny Entuzjasta
Nadgorliwy w kibicowaniu, głośny. Łatwo popada w ekscytację. Lubi trąbki. Raczej pozytywny ale uciążliwy.
Liniowy Pomocnik
Wykrzykuje polecenia, typu: podaj, strzelaj, nie na raz, idziesz sam itp. Może być typem Krzykacza Pieniacza.
Więc co robić i mówić jeśli w ogóle by nie stać się jednym z wymienionych typów:
Przed meczem
Pamiętaj aby nigdy nie mówić dziecku przed meczem jak ma grać. Zrelaksuj się i powiedz, że po prostu cieszysz się, że będziesz mógł zobaczyć mecz. Jeśli nie możesz się powstrzymać od mówienia na temat piłki zapytaj jakie są plany trenera jakie mają założenia co do gry.
Powiedz:
Kocham Cię.
Powodzenia.
Baw się dobrze.
Graj jak umiesz najlepiej.
W trakcie meczu:
Nie wykrzykuj instrukcji oraz imienia swojego dziecka. Nie zwracaj uwagi graczom, sędziemu ani innym rodzicom. Kibicuj całej drużynie.
Mów:
Świetne zagranie/podanie.
Dobra próba/gra/pomysł/praca.
Po meczu powiedz:
Cieszę się, że mogłem obejrzeć mecz.
Który moment meczu najbardziej Ci się podobał?
Kocham Cię.
Wspaniale było oglądać jak grasz.
Co chciałbyś zjeść?
Jeśli potrafisz wymienić jakąś pozytywną rzecz/ zagranie z meczu zrób to ale nie rozwijaj myśli.
Cytując psycholog sportową, której wypowiedzi możecie przeczytać tutaj: wzmacniajmy pewność siebie dziecka poprzez „budowanie w dziecku poczucia własnej skuteczności, czyli porównywania jego osiągnięć tylko z nim samym.” Amerykanie posługują się terminem: PERSONAL BEST (PB).
Na koniec :
Rady dla Rodzica-Kibica od prostozboiska.pl:
Pozwól trenerowi uczyć a dziecku grać. Wykrzykiwanie instrukcji oraz imienia dziecka z linii bocznej powoduje konsternację i dekoncentrację.
Nie krytykuj gry innych zawodników. Kiedy rodzice robią ze swojego dziecka gwiazdę lub w negatywny sposób komentują grę innych dzieci to takie zachowanie zabija ducha drużyny tzw. „team spirit”, który powinien być obecny również wśród rodziców. Poza tym krytyka innych jest po prostu krzywdząca. Szanujmy innych.
Nie narzekaj na trenera. Jeśli masz jakieś zastrzeżenia lub problemy umów się na spotkanie z trenerem i przedyskutuj co Ci leży na sercu.
Nie obwiniaj innych. Czy dotyczy to sędziego czy kogokolwiek innego. Twoją postawę naśladuje dziecko a poprzez obwinianie kogoś uczysz dziecko unikania odpowiedzialności.
Bądź pozytywny i kontroluj emocje.
